αρκεί να ανασαίνει

εδώ και μέρες κάθε φορά ανοίγεις το μαύρο εκείνο τετραδιάκι

με ένα όνειρο

να γράψεις κάτι μοναδικό για την αγάπη

κάτι που θα δείξει στον κόσμο

τι είναι για σένα αυτό το περίεργο και τόσο άγνωστο συναίσθημα

εσύ που δεν το γνωρίζεις θα το αναλύσεις

μορφή και υπόσταση - έννοιες ασύνδετες και ικανές

να αποδείξουν την ανυπαρξία της

και ξανανοίγεις το μαύρο σου τετραδιάκι

τίποτα

Έξω κάνει ζέστη και είναι αφόρητο να σκέφτεσαι

να υπάρχεις, να αναπνέεις

σε κάθε σου ανάσα αισθάνεσαι ότι χάνεις ώρες από τη ζωή σου

πώς να σκεφτείς και να δημιουργήσεις

όταν το μόνο που θέλεις είναι κάτι να νιώσεις χειμώνα

Επιτέλους νύχτωσε, ανοίγεις διάπλατα τις πορτές

τις πόρτες και τα παράθυρα

η δροσιά κατακλύζει το καυτό δωμάτιο

κάνεις ένα δροσερό μπάνιο και αισθάνεσαι άνθρωπος και πάλι

Κάθεσαι στο μπαλκόνι και παρατηρείς τον ουρανό

μήπως και σε βοηθήσει να σκεφτείς αλλά ακόμα και αυτός...

Μη συνεργάσιμος

Αρχίζεις λοιπόν να παρακολουθείς τους γείτονες

ίσως κάτι έχουν αυτοί να σου δώσουν

οι άνθρωποι που δεν ξέρεις, αλλά βλέπεις ότι αισθάνονται τόσα

σίγουρα κάτι έχουν να σου δώσουν

κάτι έχουν να προσφέρουν - γιατί ζούνε χωρίς να το ξέρουν

Από όλους σου τραβάει την προσοχή

ένα άτομο που δεν είναι τόσο ωραίο, αλλά και ούτε άσχημο

δεν είναι κοινότυπο πρόσωπό - αλλά έχει κάτι που είναι όμορφο

καιρό είχες να δεις όμορφο άνθρωπο

κάθεται μόνο του και κοιτάει και αυτό έξω

η ζέστη είναι αφόρητη για όλους και η νυχτερινή δροσία

παράδεισος

σε βλέπει να το βλέπεις και σου χαμογελάει

είναι τόσο περίεργο

γεια - λες

γεια - λέει

και μπαίνει πάλι μέσα

τι είναι η αγάπη ακόμα δε σκέφτηκες

σβήνεις τα φώτα και κάθεσαι ακίνητος και αμίλητος

χωρίς να ξέρεις τι κάνεις

βγαίνει παλι έξω και κάθεται εκεί

όμορφος άνθρωπος

σου αρέσουν οι όμορφοι άνθρωποι - πάντα σου άρεσαν

και μιλάει ή μάλλον σκέφτεται φωναχτά, κάτι διαβάζει...

"Περπατάς σε βρεγμένο γρασίδι νωρίς το πρωί, και βλέπεις απέναντι σου τον ήλιο να σηκώνεται και να διώχνει σύννεφα - έβρεξε μάλλον το βράδυ. Αισθάνεσαι τις πατούσες σου υγρές, σε γαργαλάει. Γέλασα όταν σε είδα, χαμογέλασα. Πάντα όταν σε σκέφτομαι χαμογελάω, φυσική αντίδραση. Αλλά όταν χαμογελάς και είσαι ευτυχισμένος είναι τόσο όμορφο να σε βλέπω να γελάς.

Γιατί ήσουν εκεί εκείνη την ώρα? Γιατί έπρεπε να δω πόσο σαγαπώ όταν γελάς? είναι άδικο...

Αλλά είναι τόσο όμορφα όλα όταν χαμογελάς.

Σε είδα και ήθελα απλά να σου πω γέλα - γιατί γελάς και ο κόσμος γελάει. Μα δε σου μίλησα. Ποτέ δε σου μιλάω, είναι τρομακτικό να λες τι νιώθεις. Όχι όχι. Ίσως φύγεις και με κοροϊδέψεις."

Σταματάει και κοιτάει γύρω,

μάλλον κουνήθηκες και σε άκουσε - βλάκα -

αλλά σύντομα γυρνάει πίσω στις σκέψεις τις

"Θέλω να σου περιγράψω τι νιώθω για να με καταλάβεις. Δεν ξέρω αν το έχεις αισθανθεί και εσύ ποτε. Είναι δύσκολο να εξηγείς τι αισθάνεσαι - δεν υπάρχουν τόσο δυνατές λέξεις που να το περιγράφουν, δεν υπάρχουν τόσες πολλές λέξεις.

Αυτό θα σου πω μάλλον κάποια μέρα, ότι όσα ένιωσα κάποτε για σένα ήταν πέρα από όλα τα αντικειμενικά μέτρα που έχουμε, πέρα από τις καθημερινές μας συνήθεις και πέρα από όσα καταλαβαίνουμε. Ο έρωτας είναι σαρωτικός - δεν είναι μεγαλειώδεις και μεγάλος, αλλά σαρωτικός. Δε πιστεύω ότι είναι μοναδικό, ίσως απλά είναι μοναδικά όσα νιώθεις την πρώτη φορά από όλες όσες ερωτεύεσαι ή όταν γνωρίσεις τον άνθρωπο που θα τον δεις και θα ξέρεις ότι είναι εκείνος. Ανάμεσα στους 7.000.000.000 που είμαστε είναι τόσο απίθανο να βρεις αυτόν τον άνθρωπο - μα εγώ σε βρήκα. Το ξέρω ότι είσαι εσύ"

Χτυπάει το τηλέφωνό της

αλλά όσο μιλούσε εσύ σημείωνες - κάτι ξέρει

κάτι γνωρίζει, κάποιο βαθύ μυστικό της ζωής, αυτός ο όμορφος άνθρωπος

Οι όμορφοι άνθρωποι δεν έχουν φύλο, δεν έχουν γένος

Είναι πολύ μοναδικοί για να τους περιορίσεις σε οποιαδήποτε κατηγορία

Βγαίνει στο μπαλκόνι και χαμογελάει

Είναι τόσο ευτυχισμένη

"Σαγαπώ" φωνάζει και γελάει σαν παιδί

Η αγάπη είναι λοιπόν ένα σαρωτικό συναίσθημα

που θα σου δώσει τη δύναμη να ξεπεράσεις τους φόβους

των στερεοτύπων

που θα σου δείξει πώς θέλεις να είσαι και μπορείς χωρίς

προκαταλήψεις

στην αληθινή αγάπη θα ξεπεράσεις τη λογική - θα φτάσεις το υπέρλογο -

θα γνωρίσεις το μυστικό

αυτό που λίγοι ξέρουν

Δε το ξέρεις εσύ γιατί δεν έχεις αγαπήσει

Ξέρεις ότι υπάρχει - είναι εκεί έξω - βγες να το βρεις

Δε θα έρθει εκείνο αν δεν το ψάξεις

Και αν το έχεις βρει - πιάσε το και μην το αφήσεις ποτέ

αρκεί να ανασαίνει

Σία*