η θεωρία & η πράξη της δημοκρατίας

Σαν άνθρωπος ποτέ μου δε σεβάστηκα τη δημοκρατία

ειδικά εκείνη τη μέρα στη 3η λυκείου,

που αρχίσαμε να διαβάζουμε την Πολιτεία (Πλάτωνας).

Βλέπεις ότι όντως ο κόσμος μας δεν άλλαξε πολύ

αυτό που κάποτε το έλεγαν δημοκρατία, 

είναι η ίδια με τώρα οχλοκρατία/αναρχία.

Σαν άνθρωπος ποτέ μου δε σεβάστηκα τις αρχές του κόσμου

γιατί ζω σε μια χώρα που κανείς δε σεβάστηκε ό,τι αγαπώ.

Η ελευθερία επιλογής - μαγευτική φράση - 

αξίζει μόνο σε ανθρώπους που την εκπροσωπούν με σεβασμό.

Δεν είπα ότι είμαι η καλύτερη,

γιατί ο τρόπος που μεγαλώνουμε μας δημιουργεί στερεότυπα

που βασίζονται στην πραγματικότητά μας.

Και εγώ έχω μια εκδοχή "χαλαρού" μέσα μου - ίσως στο ελάχιστο.

Γεννήθηκα σε μια χώρα χωρίς πολλές ελευθερίες, με προσοχή κ τάξη

μεγάλωσα σε μια χώρα με πολλές ελευθερίες κ ένα ατελείωτο χάος

που ο καθένας έχει τη δύναμη να χτίσει τη ζωή του,

πάνω στη ζωή των άλλων.

Ίσως ο κόσμος πέρα εκεί στη Δύση, καλύτερος να μην είναι

ίσως κάθε λαός να έχει τον τρόπο να φέρεται πολιτικά - 

αλλά δε θα δεχτώ ποτέ το γεγονός της αναρχίας του όχλου.

Για μένα είναι έσχος

να πεθαίνει από τα χέρια της αστυνομίας ένας άνθρωπος 16 χρονών

να σκορπάει ο καθένας με εξουσία φόβο στους αδύναμους

να μαζεύονται 100 άτομα κ να σπάνε τη σχολή μου

να μαζεύονται 1000 άτομα κ να σπάνε την πόλη μου

να μαζεύονται 1000000 κ να σπάνε τη χώρα μου - 

αισθάνομαι ντροπή, αναρωτιέμαι κανείς άλλος δεν το νιώθει

απο αυτούς?

η θεωρία μου έχει μάθει πως η δημοκρατία είναι το πολίτευμα εκείνο;

που η πλειοψηφία κυριαχεί και προστατεύει τη μειοψηφία,

και η μειοψηφία ελέγχει την πλειοψηφία.

δεν είναι δύσκολο, το ξέρω - το έχω δει, το έχω ζήσει.

η πράξη μου δείχνει, 

πως είναι μια κατάσταση 

- και είναι ντροπή αυτή την κατάσταση να την ονομάσεις πολίτευμα - 

που κανείς δεν ξέρει ποιός κυριαρχεί,

ο καθένας καταστρέφει ό,τι μπορεί και θέλει

και όσοι δε συμφωνούν είναι τρελοί, προδότες και πολλά άλλα

δε φοβάμαι για το αύριο και αυτό με ηρεμεί,

ίσως είναι αφέλεια αλλά ίσως είναι κ ότι ξέρω πως πάντα ο άνθρωπος βρίσκει το μεγαλείο του.

Ηρεμώ γιατί ο χρόνος που έρχεται και οι μέρες που θα ξεκινήσουν,

κάπου θα έχουν και τη δική μου υπογραφή - 

γιατί εγώ αυτό θα το αλλάξω

κ δε δέχομαι καμία άλλη οπτική.

καληνύχτα σας,

Σία*