stardusting

δύο πράγματα,  ένα για τους εθισμένους συντρόφους  κ ένα για εκείνους που δέρνουν (που συντρόφους δεν τους λέω) εθισμένοι -  αν δε φύγεις όταν μπορείς, στο τέλος θα γίνεις αυτό που παλεύεις  να μη καταντήσει ο άλλος. ο πόνος να προσπαθείς,σε διαλύει. φύγε. εκείνοι που δέρνουν -  δε θα αλλάξουν ποτέ,  εσύ μόνο θα αλλάζεις,  χρώματα στο δέρμα σου. φύγε. οι κακιές συνήθειες  που μας κανουν  να ξεχνάμε  ή να αισθανόμαστε δυνατοί, δε φεύγουν. και αυτή η εμμονή μας  να νομίζουμε ότι μπορούμε να τους αλλάξουμε όλους. εδώ στον εαυτό μας μέσα, πιο απλές κακές συνήθειες απαξιούμε. δυνατότερος στο τέλος, δεν είναι εκείνος που δε σταματά να επιμένει, αλλά που ξέρει πότε πρέπει να φύγει. γιατί κάποια πρέπει,μας σώζουν τη ζωη. Σία* (έβλεπα τη 10η εντολή, στον Alpha και απόρησα με την απάθεια προς τη ζωή της ίδιας, αλλά και της οικογένειάς της.)

βλέπω παντού,  σήμερα η πρώτη μέρα ενός βιβλίου με 365 σελίδες, και σκέφτομαι αν βλέπουμε το 2013 σαν ένα τόμο ενός μεγάλου μυθιστορήματος τότε η ζωή μας είναι αληθινή ή απλώς μια ιστορία που διαβάζουμε τελικά. θέλω να ζω,  επιλέγω να ανασαίνω, προτιμώ να νιώθω. θέλω να ζήσω -  ένα μεγάλο έρωτα που θα με συναρπάσει ως το τέλος,  που θα με γεμίσει δάκρυα πόνου κ ευτυχίας,  που θα με κάνει να γίνομαι καλύτερη,  που θα με κάνει να χάνομαι στην αγάπη του. μια τεράστια επιτυχία που θα με ζαλίσει σαν μεθύσι, που θα με ανεβάσει στο ψηλότερο βάθρο, που θα με κάνει σοφότερη, που θα με αφήσει να χαρίσω κάτι όμορφο στον κόσμο. την αρμονία με όσα κ όσους αγαπώ, αυτό θέλω να ζήσω. επιλέγω να ανασαίνω -  με ό,τι αξίζει για να νιώθω ζωντανή κάθε μέρα για να έχω μέσα μου μόνο ομορφιά για να μην ξεχνάω ποτέ να σκεφτώ. με ό,τι αγαπώ για να μη σπαταλώ καμία στιγμή, για να αφήνω την καρδιά μου ελεύθερη, για να κάνω τους άλλους ευτυχισμένο