σκληρό/αλήθεια
Λοιπόν, για να το ξεκαθαρίσουμε, αγάπη δεν υπάρχει. Απόλυτο, σκληρό, μακάβριο ίσως - αλλά ειλικρινές και τόσο λίγο. Δεν ξέρω πώς να ορίσω την αγάπη υπάρχει μια έννοια υποκειμενική αυτό που εμείς βλέπουμε, καταλαβαίνουμε, αντιλαμβανόμαστε. Μα αυτό δεν είναι αγάπη, είναι εξάρτηση, είναι νοιάξιμο, είναι αρρώστια. Αγάπη θα μπορούσε να είναι, το αίσθημα που κάνει έναν άνθρωπο σημαντικότερο, από τον εαυτό σου. Και μόνο αυτό, την κάνει απωθητική, εκτός από ανύπαρκτη. Αυτό που νιώθετε και ορίζετε αγάπη, στην πιο υγιή μορφή του είναι νοιάξιμο στην πιο υπερβολική είναι εξάρτηση Ορίζουμε σαν αγάπη, την ανάγκη μας να ελέγχουμε και να καθορίζουμε έναν άλλο άνθρωπο και όχι να επιδιώκουμε να τον κάνουμε ευτυχισμένο. Βλέπουμε στον άλλο μια ιδιοκτησία μας, σαν κάτι πάνω του να μας ανήκει. Αλλά αξιώνει η αγάπη, κτήση; Αγάπη είναι, ελευθερία, στοργή, ανεξαρτησία. Αυτό το σύνολο, δεν υπάρχει λοιπόν σε κανένα μας. Το ένστικτό μας, μας κάνει κτητικούς,