ά-τομο
έχουμε μάθει να πολεμάμε για όλα εκείνα που θέλουμε και μας ανήκουν. πολύ σπάνια αναρωτιόμαστε αν εμείς τους αξίζουμε. και όταν αυτό που θέλεις, δε μπορεί να σου ανήκει; κάποιος άλλο έχει αποφασίσει, πριν από εσένα, ότι έπρεπε να μπει σε διαφορετικό παζλ. τα πάντα πάνε σε ζευγάρια κ αν δεν προλάβεις ένα κομμάτι, ενώνεται με άλλο. Όπως όμως μάθαμε στο σχολείο, τα ζευγάρια υπάρχουν για να χωρίζουν. Χημεία. Άτομα. Συνεχώς κινούνται, και ακόμα κ αυτό που νομίζαμε ά-τομο κ αδιάσπαστο έχει κομμάτια μικρότερα. Και όπως κάθε διαίρεση, έτσι κ τώρα - μπορεί να γίνει προσεκτικά και κλειστά, χωρίς εκρήξεις και θυμούς. Θέλω να σε έχω και ας μη μου ανήκεις. Συμβιβάζομαι, δεν αποδέχομαι. Δε μπορείς πάντα να προσέχεις να μην έχεις ζημειές κ απώλειες. Η ζωή είναι αέναη και εγώ πολύ μικρή για να ακολουθώ ένα μονοπάτι. Άλλωστε εγώ είμαι και τα λάθη μου, και από αυτά μόνο μαθαίνω. Και μόνο λάθη ξέρω να κάνω, δυστυχώς ή ευτυχώς. Τίποτα δε μένει σταθερό κ αδιάβλητο