5 χρόνια - στα μικρά και στα μεγάλα, πιο πολύ μου λείπεις.
Η ζωή κυλάει,τόσο ανεπαίσθητα γύρω μας σαν το αέρα που περνάει από δίπλα σου, χωρίς να τον νιώσεις, και μπαίνει στο μέσα σου, σαν κανένα εμπόδιο να μην υπάρχει. Και τόσο γρήγορα περνάει κι ο χρόνος, μέχρι να εισπνεύεις οξυγόνο, να ζήσεις λίγο ακόμα, έχουν όλα πια αλλάξει. Έτσι κυλάνε τα χρόνια μακριά σου - π έντε πλέον - εμείς και όλοι γύρω μας, αλλάζουμε. Και πόσο δύσκολα η ζωή συνεχίζεται, και πόσο πονάω που συνεχίζεται χωρίς εσένα, και πόσο μου λείπεις στα μικρά και στα μεγάλα. Όλα έρχονται και φεύγουν, οι ζωές μας άλλαξαν τόσο, τα πράγματα που σήμερα είναι γεγονός, κάποτε θα ήταν σαν αστείο στα αυτιά μας. Τρία μικρά όνειρα ήμασταν, τρία μικρά ονειρά - δικά σου - ήμασταν, και πού να φανταζόσουν ότι θα γινόμασταν πραγματικότητες, πέρα από ό,τι ονειρεύτηκες, και εσύ όμως δε θα ήσουν εκεί για να μας δεις. Και πόση αγάπη έδωσες - μέσα από κάθε πόρο της καρδιάς σου - για να μπορώ να ζω ευτυχισμένη και