letter to a lover

ήταν εκείνη η μέρα, από τις πιο όμορφες
όταν κατάλαβες καλή μου τι σε γεμίζει.
ήταν μια κρύα νύχτα
πάνω σε λίγες ρόδες
σε ενα μεγάλο ταξίδι 
μακρινό.
Και ενώ ένα κομμάτι της ζωής σου έληγε
ένα νέο ξεκινούσε, με ένα ταξίδι -
και πολλές αλήθειες.


Εσύ την καρδιά σου την έδωσες,
από έναν άνθρωπο σε άλλον - και απόρησες?
Πώς ήταν όλα τόσα εύκολα?
Τόσο όμορφα?
Τόσο γρήγορα?
Ο κόσμος είναι όσο όμορφος εσύ του επιτρέπεις να είναι,
οι άνθρωποι σε επηρεάζουν όσο εσύ τους αφήνεις,
τα πάντα είναι στο χέρι σου.
Και όμως μερικά πράγματα δεν είναι,
γιατί εξαρχής δεν ήταν δικά σου.


Τώρα που οι μέρες πέρασαν, και αλλάξατε - 
δεν αλλάξατε - 
εγώ σου λέω, πως όταν αγαπάς είσαι ευτυχισμένος,
ευτυχισμένος μόνο με αυτό.
Τίποτα δε τρομάζει και τίποτα δε σε σταματάει.
Κάτι σα μαγικό σου δίνει τόσες ευκαιρίες,
που κανείς δε φαίνεται ικανός να σε πάψει.


Και όταν βγαίνει ο χειρότερος εαυτός σου τι είναι?
Ενας φαύλος κύκλος εγωιστών,
ανθρώπων που παλεύουν τελικά μόνο για τον εαυτό τους,
ικανών να γκρεμίσουν ό.τι και αν γίνεται.


Εσύ είσαι διαφορετική,
γεμάτη φόβους και μια παιδική αθωότητα 
που κάνει τους φόβους να φαίνονται χαζά εμπόδια τελικά.
Και σαν παιδί κάθε φορά πέφτεις πάνω στον ίδιο τοίχο,
και ενώ πονάς δεν παύεις γιατί πιστεύεις ότι θα καταφέρεις να το ρίξεις.
Βρες τρόπο να παλέψεις το χειρότερο εαυτό σου,
να γίνεις ό.τι καλύτερο έχεις
και ποτέ να μη φερθείς όπως δε θέλεις να φερθούν σε εσένα.
Πάλεψε να γίνεις αυτό που θέλεις,
και όχι μόνο αυτό που μπορείς.
Και σαν παιδί,
δώσε μόνο αγάπη γιατί κάποια στιγμή θα σου τη δώσει κάποιος,
χωρίς να φοβάται όπως και εσύ,
χωρίς να δειλιάζει σε δρόμους και περάσματα.


Σία*