λιοντάρια και τοξότες

οι πολλές λέξεις δε μου χρειάζονται.

ξέρω τι θέλω,
εσένα.
δεν είναι έρωτας (ακόμα)
δεν είναι ενθουσιασμός (πλέον)
ξέρω όμως ότι θέλω να με διαλύσει,
να χαθώ μέσα του.

ξέρω τι μου αρέσει σε εσένα,
το κάθετί που ξέρω,
όσα δικά σου με έχεις αφήσει να γνωρίσω,
είναι όλα εκείνα που κάνουν τη σκέψη μου, δική σου.

ο τρόπος που περπατάς,
σαν λιοντάρι με ρυθμό.
οι ρυτίδες που χορεύουν κάτω από τα μάτια σου,
όταν χαμογελάς.
τα χείλη σου,
λεπτά και περίεργα αρμονικά.
το μυαλό σου,
γκρεμίζει κάθε μου σκέψη
και κάνει κάθε μου επιχείρημα τόσο μικρό,
όσο είμαι κ εγώ μπροστά σου.

δεν έχω πληγές μέσα μου,
έχω μόνο αναμνήσεις παλιότερων ζωών.
είμαι σίγουρη όμως,
πως μέσα σου υπάρχει πόνος - 
και δε θέλω να τον εξαφανίσω,
αλλά θέλω να το θυμάσαι με σοφία.

Σία*