χρόνια μας πολλά

Ένα ολόκληρο μισό χωρίς εσένα
και όσο και να είναι, μισό/ολόκληρο/πολύ/λίγο
είναι χωρίς εσένα
και ό,τι είναι χωρίς εσένα είναι απλά λειψό.
Και τώρα έρχεται η δική μου Πρωτοχρονιά 
και θα σβήσω τα κεράκια χωρίς εσένα.
Και είναι τόσο περίεργο,
να μη νιώθεις την παρουσία ενός εγώ σου
εδώ δίπλα σου,
να λείπει από δίπλα σου 
όλο αυτό που σε έκανε άνθρωπο.

Ξέρεις όμως πως είσαι μια συνέχεια,
ένα ολόκληρο μισό και εσύ.
Οι άνθρωποι φεύγουν,
οι άνθρωποι μεγαλώνουν,
οι άνθρωποι αλλάζουν,
τα πάντα κινούνται.

Τελικά κανείς δε χάνεται,
κάθε μας ανάσα αφήνει ένα μικρό χνώτο
πάνω στη ζεστασιά ενός άλλου ανθρώπου. 

Και έμεινα να γεμίζω τα μισά,
να είμαι ένα μισό
και να μεγαλώνω για να γίνω ένα ολόκληρο.

Το μέλλον μας είναι ασαφές,
αλλά οι ανάσες που άφησαν
όλοι εκείνοι που έφυγαν πριν από εμάς,
ζεσταίνουν τον κόσμο,
γεμίζουν οξυγόνο τα πάντα,
και τα όνειρά τους σύννεφα με ουράνια τόξα 
χωρίς ιδιοκτήτες να πλανώνονται.

Σία*