αιώνια ηττημένοι

δύο πράγματα, 
ένα για τους εθισμένους συντρόφους 
κ ένα για εκείνους που δέρνουν (που συντρόφους δεν τους λέω)

εθισμένοι -
 αν δε φύγεις όταν μπορείς,
στο τέλος θα γίνεις αυτό που παλεύεις 
να μη καταντήσει ο άλλος.
ο πόνος να προσπαθείς,σε διαλύει.
φύγε.

εκείνοι που δέρνουν - 
δε θα αλλάξουν ποτέ, 
εσύ μόνο θα αλλάζεις, 
χρώματα στο δέρμα σου.
φύγε.

οι κακιές συνήθειες 
που μας κανουν 
να ξεχνάμε 
ή να αισθανόμαστε δυνατοί,
δε φεύγουν.

και αυτή η εμμονή μας 
να νομίζουμε ότι μπορούμε να τους αλλάξουμε όλους.
εδώ στον εαυτό μας μέσα,
πιο απλές κακές συνήθειες απαξιούμε.

δυνατότερος στο τέλος,
δεν είναι εκείνος που δε σταματά να επιμένει,
αλλά που ξέρει πότε πρέπει να φύγει.
γιατί κάποια πρέπει,μας σώζουν τη ζωη.

Σία*

(έβλεπα τη 10η εντολή, στον Alpha και απόρησα με την απάθεια προς τη ζωή της ίδιας, αλλά και της οικογένειάς της.)