σαν να μπορείς

μερικές φορές απορώ τι μπορούμε να κάνουμε
να πετύχουμε,
αν είμαστε φτιαγμένοι να κυκλοφορούμε σε συν1 αριθμό.
απορώ αν είμαι εγώ φτιαγμένη,
να είμαι μαζί με άλλους ανθρώπους.
δεν ξέρω αν είμαι περίεργη, διαφορετική, μονότονη
ή πρωτοφανής.
απορώ.
γενικά έχω μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου,
αλλά ξέρω ότι δε θα την είχα αν δεν είχα πετύχει
έστω και λίγα,
ελάχιστα,
από όσα θέλω.
και δε θα ζητούσα τίποτα παραπάνω,
αν δεν είχα πραγματικά πετύχει.

ξέρεις τι είναι επιτυχία;
ξέρεις τι είναι ευτυχία;
η διαφορά είναι ένα επί κ ένα ευ - 
και σε τι διαφέρουν μεταξύ τους;
είσαι ευτυχισμένος με την επιτυχία, 
ή πετυχημένος με την ευτυχία;

άλλες φορές πάλι αναρωτιέμαι,
πώς γίνεται να ταιριάζουμε και να επικοινωνούμε με άλλους,
όταν κανείς δεν ξέρει ποιοί είμαστε πραγματικά;
μόνο ό,τι δείχνουμε, και αν ό,τι δείχνουμε είναι το απόλυτο ψέμα;
δεν ξέρω αν με ξέρουν πραγματικά όσοι με αγαπούν,
αν αγαπούν αυτό που είμαι ή αυτό που βλέπουν σε εμένα.
τι θαυμάζουν;
αν εγώ δεν ήμουν εγώ,
και ήμουν κάποιος άλλος που με γνώριζε, 
αλλά ήξερα τα μυστικά μου, 
θα με συμπαθούσα; θα με κοιτούσα στα μάτια;
δεν ξέρω.

δε μετανιώνω ποτέ για ό,τι κάνω, 
και σπάνια υπολογίζω τις συνέπειες των πράξεών μου.
είμαι ό,τι κάνω, αυτό με τρομάζει μάλλον.
και έχω το κακό συνήθειο να με καταδικάζω,
ακόμα και για ό,τι δεν είναι λάθος.
απλά για να με διορθώσω.

ξέρεις τι είναι αυτογνωσία;
ξέρεις τι είναι επίγνωση;
και ποιά η διαφορά ενός μικρού αυτό από ένα ακόμα μικρότερο επί;
και ο εαυτός σου είναι μικρότερος τελικά από ό,τι είναι ανώτερο;

και όλα όσα μας ξεχωρίζουν,
τελικά,
δεν είναι πράξεις.
αλλά πώς χρησιμοποιούμε τις λέξεις.

Σία*